Juevis 2 de Malzu. Agora
estoi, velequili, sentáu ampiecinu justu 'el Arroyinu de los Caballinus
volaoris-Jás. El Sol, que v'agilandu
pa'scuendelsi ena montaña, jaḍi sombras una tupa largu ena oja branca 'el mi
diariu con la punta 'el lapiceru y los mis deus. El soníu l'agua en metá la yelba jaḍiendu chorrerinas, es auténtica música. El cielu azul, la luci perfeuta, los rayus solaris endonandu calol pa'l cuerpu y l'alma. Las perras (Estrela e Pididita), tumbaínas n'el suelu . Hoi hei descubríu
que Pididita tieni 7 perrinus! Qué grandi mairi es. Cómu los da de mamal
desapartáus en un pal de grupus, pa optimizal la repartiúra de la su lechi. Qué perfeutu toínu estu!... contrasta con'el aginaéru que percibu cerquina,
en gelmanus y gelmanas d'esestencia. Y se quieri cuelal la sensación de vulnerabilidá
pa tos y propia... y surgi la eterna custión d'adolescenti inconformista en fasi
nihilista: pol qué?. Y sólu alcuentru repuesta n'el contrasti, n'el antagonismu
de la juerza vital de cuantu esisti: n'el Sol, n'el cielu azul, ena agua
cristalina, enos animalis y las prantas que m'arrodean, ena montaña. Y
namas aciertu a iḍil, quiciás comu contrasti al contrasti: Dinidá esistencial!!!
photo by antòniu
No hay comentarios:
Publicar un comentario